Vrijdag 22 december was mijn laatste werkdag bij Ondertussen.nl, en een week later vloog ik naar Kaapstad om mijn nieuwe leven als digital nomad te starten. Eenmaal geland vierde ik eerst nog even vakantie, want het was tenslotte oud en nieuw. Maar 2 januari stond mijn wekkertje netjes om 6:00 uur, om aan de slag te gaan. Deze eerste week van mijn leven als digital nomad vloog voorbij, bij deze een aantal dingen die mij opvielen:
Forever alone?
Ondanks dat ik veel gereisd heb, ook alleen, ben ik toch vaak weer bang dat ik helemaal alleen blijf. Maar het zijn telkens hele kleine dingen die ervoor zorgen dat zo’n mood totaal omslaat. Zo hoefde ik op mijn eerste dag in Kaapstad bij het ontbijt alleen maar (met knikkende knieën) te vragen of ik bij een groepje mensen aan tafel mocht zitten, en ik zat tot en met de lunch met een van hen te kletsen. Daarna ging ik naar m’n dorm en ontmoette ik een meisje met wie ik oud en nieuw heb gevierd. De dag erna liep ik op straat langs een vrouw die ik van het hostel herkende. Ik was eigenlijk al doorgelopen, twijfelde even, en besloot toch terug te gaan om haar te groeten. Nog geen half uur later was ik met haar en vier andere meiden op weg naar het strand. Genoeg voorbeelden denk ik, maar het benadrukt voor mij heel erg hoe maakbaar het leven is.
Een balans vinden
Mijn eerste dag in Zuid-Afrika was 31 december: oudjaarsdag. De dag erna de brakke eerste dag van het nieuwe jaar. Maar ook 2 januari is het hier groot feest. Tijdens de Kaapse Klopse lopen grote groepen mensen in fel gekleurde kleding dansend en zingend door de straten van Kaapstad. De straten zijn afgezet en mensen kamperen daar al dagen van tevoren om de beste plek te bemachtigen.
En zo is er elke dag wel iets. Is het geen feestdag, dan is het een nieuwe vriend(in) die iets wil ondernemen. En daar geef ik (na een aantal uur gewerkt te hebben) graag aan toe. Zo ben ik de eerste week al naar twee verschillende stranden geweest, naar het Slave Lodge Museum geweest, heb ik de Table Mountain beklommen, een Walking Tour rond de Apartheid gedaan, de kleurrijke wijk Bo-Kaap bezocht en het gelijknamige museum ingedoken.
Maar goed, ik heb met mezelf afgesproken de wekker te zetten voor het moment dat de zon opkomt, dan een aantal uur te werken en daarna op ontdekkingstocht te gaan. En dat heb ik deze eerste week naast alle bovengenoemde activiteiten ook gedaan. Best of both worlds, toch?
Lees ook: Wat is een digital nomad?
Hallo ochtendmens
Over de wekker gesproken: de ochtendmens in mij geniet volop. Elke dag (oké behalve één omdat ik te brak was) gaat de wekker om 6:00 uur. Ik spring uit bed, neem een douche en zit om 6:30 uur achter m’n laptopje. Klaar om een aantal uur te werken terwijl de rest van het hostel nog ligt te snurken. Heerlijk! Het betekent alleen wel dat ik ook op tijd naar bed moet gaan, en dat is nog wel iets wat beter zou kunnen. Gisteravond bijvoorbeeld, vroeg ik rond 22:30 uur of ik het licht in de dorm uit mocht doen. “Oh, you’re having an early night tonight?”. Ehh ja. 🙂
Werken zonder werkplek
Tenzij je een appartement of eigen kamer huurt, heb je geen werkplek voor jezelf. Je moet dus telkens op zoek naar een plek waar je ongestoord kunt werken én lekker zit. Nu kun je dat ook als een goede smoes gebruiken om alle koffietentjes uit te proberen, maar ook daar is afleiding. Tot nu toe heb ik dus elke dag in mijn hostels gewerkt, en dat ging vooral in de vroege uurtjes prima. Daarna wordt iedereen wakker en komen ze gezellig bij je zitten. Vandaag werk ik voor het eerst in een CoWorking Space en ik moet zeggen dat dit toch wel heel relaxed is. Rust, koffie, goede plekken en mensen om je heen die ook aan het werk zijn.
Volg je me trouwens al op Instagram?
januari 14, 2018 by Lara Hermse
Lara Hermse
Oh wat lekker dat je dit gedaan hebt!
Ik krijg er helemaal reis zin van!!